ΠΑΝΗΓΥΡΙ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ

ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ

Η Αγία Παρασκευή τιμόταν και τιμάτε την 26ην Ιουλίου με μεγάλη θρησκευτική κατάνυξη και πανήγυρη.

Από τα πολύ παλιά χρόνια οι θρησκευτικές εκδηλώσεις άρχιζαν από την προηγούμενη ημέρα. Πλήθος φιλόθρησκων από τα γύρω χωριά, ντυμένοι με τα καλά τους ρούχα της εποχής, με τις οικογένειές τους, καβάλα στα ζώα, τα σαμάρια των οποίων ήταν στολισμένα με υφαντά κιλίμια, συνέρεαν στην Αγία Παρασκευή».

Πολλές φορές η άφιξη τους, ξεχωριστά από κάθε χωριό γίνονταν ομαδική. Έβλεπες τότε το πλήθος αυτό των επισκεπτών «συν γυναιξί και τέκνοις», καβάλα επάνω στα στολισμένα ζώα, στο λαιμό των οποίων κρεμούσαν ηχηρά κουδούνια διαφόρων κτύπων τα οποία ειδοποιούσαν την άφιξη τους βγάζοντας όλους από τα σπίτια να τους υποδεχθούν. Συνήθως στα οργανωμένα αυτά «γκρουπς» ηγούνταν στην κεφαλή της φάλαγγας τα ζώα που φέρνανε τους οργανοπαίκτες με τα όργανα της εποχής, γκάιντες και νταχαρέδες το πλείστο.

Μπαίνοντας στο χωριό άρχιζαν να παίζουν έως ότου φθάσουν στην «Αγία Παρασκευή», όπου και κατέληγαν (ήταν κάτι το πολύ θεαματικό και συγκινητικό).

Εθεωρείτο μεγάλη τιμή και χαρά προς την εορτάζουσα να κοιμηθούν με τα παιδιά τους μέσα ή γύρω από το χώρο της εκκλησίας μια βραδιά. Η Τοπική Εκκλησιαστική Επιτροπή, με την συμμετοχή όλων των Δημοτών, επιθυμώντας να εξυπηρετήσουν κατά το δυνατόν καλύτερα τους προσκυνητές, έκτισε δίπλα από την Εκκλησία κτίσμα τεσσάρων (4) δωματίων και το κάτω μέρος στάβλος για τα ζώα για κακές καιρικές συνθήκες. Από την παραμονή επίσης άρχιζαν να καταφθάνουν οι μικροπωλητές και να καταλαμβάνουν το χώρο δίπλα στα ρέοντα νερά όπου και το αγίασμα και να εκθέσουν τα εμπορεύματά τους. Η πληθώρα των πολλών παιδιών, οι ντουντούκες και οι φωνές έδιναν πραγματική πανηγυρική ατμόσφαιρα. Το εσπέρας της Παραμονής τελούνταν ο Πανηγυρικός Εσπερινός και τώρα τελευταία και η περιφορά της εικόνας με αθρόα συμμετοχή ντόπιων και επισκεπτών.Το πρωί της 26ης, την ώρα της Θείας Λειτουργίας, στην οποία πολλές φορές ήταν παρών και ο Μητροπολίτης παρατηρούνταν το αδιαχώρητο εντός και εκτός εκκλησίας, στο χώρο δε των μικροπωλητών που ήταν έξω από την περίφραξη τα πολλά παιδιά με τις μικρές οικονομίες που μάζευαν για την ημέρα έδιναν το δικό τους τόνο.

Μετά την απόδοση της εκκλησίας άλλοι από τους επισκέπτες διασκορπίζονταν στον πέριξ χώρο κάτω από την σκιά των δέντρων και άρχιζε το γλέντι και το φαγοπότι, για το οποίο είχαν μαζί τους όλα τα απαραίτητα, άλλοι δε επισκέπτονταν φίλους ή συγγενείς στο χωριό.Τις απογευματινές ώρες άρχιζε η αποχώρηση των προσκυνητών με τον ίδιο τρόπο για τα χωριά τους και αργότερα οι μικροπωλητές για άλλο πανηγύρι. Μετά το 1950 στο θρησκευτικό εορτασμό προσετέθη και το ψυχαγωγικό με ορχήστρες στα τοπικά κέντρα, με φαγοπότι και χορό την παραμονή και το βράδυ της Πανήγυρης.

Σήμερα με την συνένωση των Κοινοτήτων σε Δήμους, ο Δήμος μας έγινε συμμέτοχος σε συνεργασία με τον Τοπικό Πολιτιστικό Σύλλογο, στις πανηγυρικές και ψυχαγωγικές εκδηλώσεις του χωριού μας. Χώρος δε των εκδηλώσεων είναι ο χώρος της «Λιάσκουνιτσας» ή «Κρύα νερά». Σ΄ αυτό συνετέλεσαν τα Δημοτικά έργα για τον εξωραϊσμό του χώρου.
Χρήστος Γ. Δασκάλου - 2006